یک مطالعه مشترک توسط دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی (MUSC) ارتباط بین کم شنوایی و اختلال طیف اوتیسم (ASD) را پیدا کرده است. افرادی که در طیف اوتیسم قرار دارند معمولاً حساسیت بیشتری به صداها دارند. محققان به دنبال توضیح این موضوع بوده اند که چرا این اتفاق می افتد. در تحقیقات قبلی مسیرهای عصبی در مغز را بررسی کردند تا ببینند آیا ارتباطی بین ASD و حساسیت شنوایی وجود دارد یا خیر. تا به حال، آنها ارتباط بالقوه زیادی پیدا نکرده بودند.
قبل از کشف ارتباط بین کم شنوایی و اختلال طیف اوتیسم، بیماران ASD دچار کم شنوایی بودند. با این حال، کاهش شنوایی در بیماران ASD منجر به افزایش و تحریک بیش از حد حواس می شود. گاهی اوقات صدا بسیار بلند می تواند ناراحت کننده و طاقت فرسا باشد. چگونه ممکن است این کم شنوایی منجر به تقویت بیش از حد صداها شود؟
یک پدیده جالب پیشنهادی، به نام بهره مرکزی، یک پاسخ تطبیقی به دلیل کاهش ورودی شنیداری است. هنگامی که تحریک شنوایی کاهش می یابد، این نظریه نشان می دهد که بدن افزایش نورون را افزایش می دهد. این افزایش عصبی معمولاً منجر به تحریک صوتی بیش از حد می شود که می تواند هم دردناک و هم ناخوشایند باشد.
Hainan Lang، M.D., Ph.D، استاد گروه آسیب شناسی و پزشکی آزمایشگاهی در تلاش بود که دریابد آیا این دستاورد مرکزی می تواند باعث شود که مغز در افراد ASD به اشتباه پاسخ دهد. او با بیان این که "ما یک فرد مرتبط بالینی برای آزمایش مستقیم این سوال اساسی مهم را پیدا نکردیم."
این یک تحقیق بسیار بزرگ است زیرا با همکاری بخش علوم اعصاب، گروه آسیب شناسی و پزشکی آزمایشگاهی و برنامه تحقیقات شنوایی در MUSC انجام شده است. این بخش ها با دانش خود در زمینه ژنتیک و زیست شناسی سلولی گرد هم آمدند. دکتر لانگ توانست با کریستوفر کوان، دکترا، رئیس علوم اعصاب، برای آزمایش مدل پیش بالینی خود شریک شود. آزمایشگاه دکتر کوان موش‌ها را با یک ژن بسیار خاص به نام MEF2C آزمایش کرده بود. در توسعه عصبی معمولی، دو نسخه عملکردی از این ژن وجود دارد. MEF2C یک فاکتور رونویسی است که به توسعه چندین سیستم بدن مانند قلب، مغز، سیستم ایمنی و عروقی کمک می کند.
آزمایشگاه دکتر کوان در حال بررسی این ژن بود تا اجرای آن را در رشد مغز ببیند. آزمایشگاه آنها علائمی مانند رفتارهای ASD مانند اقدامات تکراری و بیش فعالی را مشاهده کرده بود. آنها زمانی ظاهر شدند که تنها یک نسخه کاربردی از MEF2C وجود داشت. این موضوع زمانی جالب‌تر شد که موش‌هایی با یک کپی کاربردی از MEF2C نیز کم شنوایی خفیفی داشتند.
با توجه به اینکه ارتباط بالقوه ای بین کم شنوایی و اختلال طیف اوتیسم وجود دارد، تیم تحقیقات بیشتری را آغاز کرد. محققان دریافتند که فعالیت عصب شنوایی در این موش‌هایی که دارای یک کپی عملکردی MEF2C بودند، کاهش یافته است. آنها حتی متوجه شدند که این کاهش شنوایی بسیار شبیه به انحطاط شنوایی است که با افزایش سن رخ می دهد.
اما چرا در عملکرد عصب شنوایی کاهش یافت؟ این مطالعه نتیجه گرفت که افزایش التهاب در اطراف اعصاب، انحطاط عروقی و فعال شدن سلول های ایمنی وجود دارد. این عوامل خاص باعث تخریب عصب شنوایی و کاهش شنوایی می شود.
دکتر لانگ گفت: «اکنون می‌دانیم که فعالیت عصب شنوایی می‌تواند سیستم ایمنی را نیز درگیر کند، و این مسیر زیبای جدیدی است که ما می‌خواهیم به مطالعه ادامه دهیم.
آخرین اخبار حوزه شنوایی سنجی
تمامی حقوق برای کلینیک شنوایی و سمعک شکوه تجریش محفوظ است
دیدگاه خود را بیان کنید